Ադրբեջանի հարձակման հետևանքով զոհվեց 223 հոգի՝ այդ թվում 20 խաղաղ բնակիչ, որոնցից 6-ն անչափահաս։
«Լեռնային Ղարաբաղի հայերի տեղահանությունն ունի մարդկության դեմ հանցագործության բոլոր հատկանիշները: Բոլոր պայմաններն առկա են, որ այդ հանցագործությունների պատասխանատուները արդարադատության ենթարկվեն միջազգային քրեական իրավունքի շրջանակներում»:
Մեկ տարի առաջ սեպտեմբերի 19-ին Ադրբեջանի կողմից ռազմական հարձակման հետևանքով Լեռնային Ղարաբաղի ամբողջ բնիկ բնակչությունը՝ ավելի քան 115 000 հայ, մի քանի օրվա ընթացքում ստիպված եղավ լքել սեփական բնակավայրերը։
44-օրյա պատերազմից հետո Վանք գյուղը հայտնվեց առաջնագծից մի քանի կիլոմետր հեռավորության վրա։ Գյուղի բնակչությունից ձևավորված աշխարհազորը Վանքի գումարտակի հետ մարտական հերթապահություն էր իրականացնում Նարեշտարում։
Որոնողական աշխատանքների արդյունքում հնարավոր է եղել դուրս բերել տասերկու զոհված զինծառայողի մարմին. հիմնականում մարմինները դուրս են բերվել 811, 812 դիրքերից և Ղազախալի կոչվող տեղամասից, որտեղ հակառակորդը խոցել էր վիրավորներին տեղափոխող մեքենան։
Երեւանի Հալաբյան փողոցում գտնվող ծաղկի սրահում Քրիստինա Թովմասյանը վերցնում է կանաչ գոգնոցն ու տխուր ժպտում:
Անձնակազմը որոշել էր լքել դիրքը։ Տիգրանը հրաժարվում է և, չնայած ստացած բեկորային վիրավորմանը, շարունակում մնալ դիրքում և մարտ վարել գնդացրով։ Նրա հեռախոսի հավելվածը ցույց էր տալիս, որ սրտի աշխատանքը դադարել էր ժամը 17:42-ին։
Այսօր Վարդանի ծննդյան օրն է։ Նա կդառնար 20 տարեկան։
Երեւանի 16-րդ թաղամասում՝ արցախցի բուժքույր Նանար Բալասանովայի վարձակալած բնակարանում ենք։ Նանարն այստեղ ապրում է իր 3 երեխաների եւ ամուսնու՝ Ռուսլան Հովսեփյանի ծնողների հետ։